forum.roswell.pl

Na początek - troche o początkach

Dawno, dawno temu, w temacie interpretacyjnym...
Pojawiła się idea opowiadań historycznych. Powstało kilka propozycji. Jedna z nich spodobała mi się i ją sobie zarezerwowałem.

To coś miało być jednym z elementów naszej 'serii historycznej' - i jest. Ale potem doszedłem do wniosku, że chyba zapoczątkuje ono także inną serię... Tak więc już dzisiaj informuję, że napiszę także prequel. Ale na to musicie jeszcze dość długo poczekać...

W założeniu opowiadanie miało być osadzone Rzymie, gdzieś w czasach Nerona. Ale bardzo szybko zacząłem od tego założenia odbiegać we wszystkie możliwe strony...


A teraz podziękowania, dedykacje i takie tam:

Thanks, Anais Nin, for Your Unphill Battle - it was an inspiration for some parts.
Opowiadanie dedykuję Nan. Pamiętasz? "Dwoje nie-pisarzy wymieniający się dedykacjami".
Dziękuję księdzu Gienkowi za siedzenie w budzie i Lentilky.
Tak - z każdą linijką to brzmi coraz bardziej niezrozumiale
A Lentilky kojarzą mi się z pudełkiem ciasteczek - Thanks, Stefanie, again
Pozdrowienia dla strażnika przy Kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu na Jasnej Górze – jednocześnie informuję, że poprzez niniejszy utwór wywiązuję się z obietnicy.
W utworze wykorzystano fragmenty Biblii, brewiarza, wizji Marii Valtorty, listów Marcina Lutra. Dociekliwym pozostawiam dopasowanie cytatów do autorów.
Nie mam zamiaru obrażać niczyich uczuć i takie tam.


A teraz część bardziej zasadnicza, czyli tytuł. Pewnie też chcecie jakiś obrazek - aczkolwiek nie liczcie na mordki waszych ulubionych kosmitów:

<center>Dzieci Nieba
Część pierwsza - Charyzmat
</center>

A teraz zapraszam do przeczytania króciutkiego prologu. Następne części będą dłuższe. Ale nie spodziewajcie się ich tak zaraz - na razie chcę się zorientować, czy w ogóle jest sens to kontynuować...

Charyzmat - Prolog

troche dziwne .... ale po przeczytaniu porologu nie wiem co o tym myśleć .....

W prologu opisany jest fragment Drogi Krzyżowej ?? Bo nie wiem czy dobrze zrozumiałam.
To będzie takie bardzo poważne opowiadanie, tak ?? Religijne i bardzo prawdziwe, i trzeba się będzie przy nim nieźle nad sobą zastanawiać.
Jak strzeliłam gafę to proszę o wybaczenie .

Wiesz, {o}, mam mieszane uczucia. Ale przeważa niedowierzanie - w końcu już od dawna zapowiadałeś swoje opowiadanie, mówiłeś, że utkwiłeś przy pierwszym akapicie - a teraz nagle okazuje się, że opowiadanie jest, istnieje - i co więcej, można nawet zacząć czytać...

A treść - czemu jakoś mnie nie dziwi? Tak samo, jak nie zdziwiły mnie zapowiedzi cytatów... Czyżby opowiadanie {o} było zapowiedzią zmian w twórczości? Nie ukrywam, że jeśli tak, to będą to zmiany na lepsze. Seria historyczna - oj, odgrażała się już Hotori, ale czuję przez skórę, że istotnie to będzie zupełnie inna seria, której być może brakowało na forum.

Dla dzieci nieba stanowiło to jeszcze jeden dowód na to, że nie warto nawet próbować zrozumieć ludzi.

Ale czy naprawdę nie warto zrozumieć...? Oj, {o}, {o}...

PS: Dzięki za dedykację...

no tak... {o}rnitolog

Roswell: Rok 50 p.n.e.
zrobmy ankiete: czy kosmitow powinni wtedy krzyzowac, palic na stosach czy moze cwiartowac? (ja osobiscie jestem za paleniem.. wydaje sie byc dosc interesujace..)

Taa... pierwsze opowiadanie historyczne, brzmi bardzo zachęcająco, i jak na jaśnie nam panującego {o} przystało tematyka od razu poważna i głęboka... ciekawe...

na razie chcę się zorientować, czy w ogóle jest sens to kontynuować...

Tak, mam wrażenie, że teraz trzeba utrafić z komentarzami i zrozumieniem tekstu
W każdym bądź razie ja jestem na tak i mam nadzieję, że jednak nastąpi ciąg dalszy...

ja mysle, ze {o} wymyslil sobie jakas minimalna liczbe pozytywnych komentarzy, ktora ma sie pojawic zanim nastepna czesc zostanie przedstawiona publice...

Czy ja się dowiem kiedy będzie kolejna część?

Na część pierwszą przyszło wam czekać równo rok. Może następne będą pojawiać się częściej, ale chwilowo nic na to nie wskazuje

Słowniczek trudniejszych terminów:
<dl><dt>atrium</dt><dd>Pomieszczenie rzymskiego domostwa, które w różnych okresach pełniło nieco odmienne funkcje - zasadniczo można uznać, że jest to taki główny pokój, w którym np. przyjmowano gości.</dd><dt>compluvium</dt><dd>Taka dziura W środku zadaszenia atrium był otwór, przez który wpadało światło słoneczne. Jak to bywa z dziurami w dachach - przez complivium wpadała też woda, dlatego potrzebowano jeszcze...</dd><dt>impluvium</dt><dd>Taka miska pod compluvium.</dd></dl>

A teraz sam rozdział:

Charyzmat - Rozdział 1 - Cud

Nie jestem z niego zbytnio zadowolony, ale przynajmniej mamy jakiś punkt wyjścia. Mamy też bezpośrednie nawiązanie do fabuły Roswell. Pierwsze i chyba już ostatnie...

Nie wiedziałam, że po rocznej przerwie autorzy potrafią wrócić do swoich dzieł. Najwyraźniej potrafią..., albo przez cały rok pracują na nimi aby po 12 miesiącach powstał nowy rozdział...